کپسولیت چسبنده یا همان شانه یخ زده

کپسولیت چسبنده که به عنوان شانه یخ زده نیز شناخته می شود، وضعیتی است که با سفتی و درد در مفصل شانه مشخص می گردد.  علائم و نشانه‌ها معمولاً به تدریج شروع می‌شوند، با گذشت زمان بدتر شده و سپس معمولاً طی یک تا سه سال برطرف می‌شوند

کپسولیت چسبنده که به عنوان شانه یخ زده نیز شناخته می شود، وضعیتی است که با سفتی و درد در مفصل شانه مشخص می گردد.  علائم و نشانه‌ها معمولاً به تدریج شروع می‌شوند، با گذشت زمان بدتر شده و سپس معمولاً طی یک تا سه سال برطرف می‌شوند. خطر ابتلا به شانه یخ زده در صورتی که در حال بهبودی از یک وضعیت پزشکی یا مشکلی باشید که مانع حرکت بازوی شما می شود – مانند سکته مغزی یا ماستکتومی – افزایش می یابد. درمان شانه یخ زده شامل تمرینات دامنه حرکتی و گاهی اوقات کورتیکواستروئیدها و داروهای بی حس کننده تزریق شده به کپسول مفصلی است.  در درصد کمی از موارد، جراحی آرتروسکوپی ممکن است برای آزاد کردن کپسول مفصل به طوری که بتواند آزادانه‌تر حرکت کند، توصیه می‌شود. عود شانه یخ زده در همان شانه غیرمعمول است، اما برخی افراد ممکن است در شانه مخالف دچار آن شوند. شانه یخ زده معمولاً به آرامی و در سه مرحله ایجاد می شود.  هر مرحله می تواند چند ماه طول بکشد:۱. مرحله انجماد:  هر حرکت شانه باعث درد شده و دامنه حرکتی شروع به محدود شدن می کند.۲. مرحله یخ زده:  ممکن است درد در این مرحله شروع به کاهش کند.  با این حال، شانه سفت تر شده و استفاده از آن دشوارتر می شود.۳. مرحله بهبودی:  دامنه حرکت در شانه شروع به بهبود می کند. برای برخی افراد، درد در شب تشدید می شود و گاهی اوقات خواب را مختل می کند. علل:استخوان ها، رباط ها و تاندون هایی که مفصل شانه شما را تشکیل می دهند در یک کپسول از بافت همبند قرار دارند.  شانه یخ زده زمانی اتفاق می افتد که این کپسول ضخیم شده و در اطراف مفصل شانه سفت می شود و حرکت آن را محدود می کند. پزشکان مطمئن نیستند که چرا این اتفاق برای برخی افراد می‌افتد، اگرچه در افرادی که دیابت دارند یا کسانی که اخیراً مجبور شدند شانه خود را برای مدت طولانی بی‌حرکت نگه دارند، مانند بعد از جراحی یا شکستگی بازو، بیشتر اتفاق می‌افتد. عوامل خطر:برخی عوامل ممکن است خطر ابتلا به شانه یخ زده را افزایش دهند: ۱. سن و جنسافراد ۴۰ سال و بالاتر، به ویژه زنان، بیشتر احتمال دارد که دچار این حالت شوند.۲. عدم تحرک یا کاهش تحرکافرادی که بی‌حرکتی طولانی مدت یا کاهش تحرک شانه داشته‌اند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به شانه منجمد هستند.  بی حرکتی ممکن است نتیجه عوامل زیادی باشد، از جمله:آسیب روتاتور کافشکستن استخوان بازوسکته مغزیبهبودی پس از جراحی ۳. بیماری های سیستمیکبه نظر می رسد افرادی که بیماری های خاصی دارند بیشتر در معرض ابتلا به شانه یخ زده هستند.  بیماری هایی که ممکن است خطر را افزایش دهند عبارتند از:دیابتپرکاری تیروئید کم کاری تیروئید بیماری قلبی و عروقیبیماری سلبیماری پارکینسون پیشگیری:یکی از شایع‌ترین علل یخ زدگی شانه، بی‌حرکتی است که ممکن است در حین بهبودی پس از آسیب شانه، شکستگی بازو یا سکته مغزی ایجاد شود.  اگر آسیبی دیده اید که حرکت شانه را دشوار می کند، با پزشک خود در مورد تمریناتی که می توانید برای حفظ دامنه حرکتی مفصل شانه انجام دهید صحبت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *