جراحی شانه معمولاً برای درمان آسیب‌های شدید و مزمن این ناحیه انجام می‌شود. شانه به دلیل دامنه حرکتی بالایی که دارد، مستعد آسیب‌هایی مانند پارگی تاندون روتاتور کاف، دررفتگی مکرر شانه و آرتروز مفصل است. برای درمان این مشکلات، جراحی‌هایی نظیر آرتروسکوپی شانه به کار می‌رود که در آن با ایجاد برش‌های کوچک و استفاده از دوربین‌های مخصوص، آسیب ترمیم می‌شود. در موارد شدیدتر مانند آرتروز پیشرفته، ممکن است تعویض کامل مفصل شانه ضروری باشد. هدف از جراحی شانه، بازگرداندن عملکرد طبیعی مفصل، کاهش درد و جلوگیری از محدودیت حرکتی است.
جراحی لگن اغلب برای درمان مشکلاتی مانند شکستگی لگن، ساییدگی و آرتروز پیشرفته مفصل هیپ انجام می‌شود. شکستگی لگن معمولاً در سالمندان، به ویژه پس از سقوط، شایع است و به دلیل اثرات منفی بر تحرک بیمار نیازمند جراحی فوری است. همچنین، در بیمارانی که دچار تخریب مفصل لگن به علت آرتروز یا نکروز استخوان می‌شوند، تعویض مفصل لگن (هیپ) از طریق پروتزهای مصنوعی انجام می‌شود. این جراحی می‌تواند کیفیت زندگی بیمار را به میزان قابل توجهی بهبود بخشد و امکان راه رفتن بدون درد و محدودیت را برای او فراهم کند.
جراحی شکستگی‌ها به ویژه در استخوان‌های بزرگ یا شکستگی‌های پیچیده، ضروری است تا استخوان‌ها به درستی ترمیم و عملکرد طبیعی آن‌ها حفظ شود. روش‌های جراحی شکستگی شامل تثبیت داخلی (مانند استفاده از پیچ و پلاک) یا خارجی (مانند فیکساتورهای خارجی) است که به نوع و شدت شکستگی بستگی دارد. جراحی شکستگی‌ها معمولاً برای جلوگیری از تغییر شکل استخوان، جوش‌خوردگی نادرست و عوارض بعدی مانند کاهش عملکرد عضلانی انجام می‌شود. پس از جراحی، روند توانبخشی و تقویت عضلات اطراف محل شکستگی بسیار مهم است تا فرد بتواند سریع‌تر به فعالیت‌های روزمره خود بازگردد.
