آسیب‌های ورزشی از شایع‌ترین مشکلاتی هستند که ورزشکاران در سطوح مختلف، از مبتدی تا حرفه‌ای، با آن مواجه می‌شوند. این آسیب‌ها می‌توانند به دلیل عدم آمادگی بدنی، استفاده نادرست از تجهیزات ورزشی، تکنیک‌های غلط یا حوادث پیش‌بینی‌نشده حین تمرین یا مسابقه رخ دهند. از جمله رایج‌ترین آسیب‌های ورزشی می‌توان به پیچ‌خوردگی مچ پا، پارگی رباط صلیبی زانو (ACL)، دررفتگی شانه، شکستگی استخوان‌ها و کشیدگی عضلات اشاره کرد. هر یک از این صدمات می‌تواند عملکرد فرد را تحت تأثیر قرار دهد و حتی باعث وقفه در فعالیت ورزشی او شود.
در موارد آسیب‌های شدید ورزشی که با درمان‌های محافظه‌کارانه مانند فیزیوتراپی یا استراحت بهبود نمی‌یابند، جراحی به عنوان یک راه‌حل مؤثر مطرح می‌شود. برای مثال، پارگی رباط صلیبی قدامی که در ورزش‌هایی مانند فوتبال و بسکتبال شایع است، نیاز به جراحی بازسازی دارد تا ثبات زانو به حالت طبیعی بازگردد. جراحی‌های دیگر شامل ترمیم پارگی‌های مینیسک زانو، تثبیت دررفتگی‌های مکرر شانه و جراحی شکستگی استخوان‌هاست. این جراحی‌ها معمولاً به کمک تکنیک‌های مدرن مانند آرتروسکوپی انجام می‌شوند که دوران نقاهت را کوتاه‌تر و روند بازگشت ورزشکار به میادین ورزشی را سریع‌تر می‌کند.
پس از جراحی، روند توانبخشی نقش بسیار مهمی در بازگشت موفق ورزشکار به فعالیت‌های ورزشی دارد. برنامه‌های توانبخشی شامل تمرینات تقویت عضلات، افزایش دامنه حرکتی مفاصل و تمرینات تعادلی و استقامتی است. عدم توجه به این مرحله می‌تواند به بازگشت مجدد آسیب یا کاهش عملکرد ورزشی منجر شود. بنابراین، همکاری نزدیک بین جراحان، فیزیوتراپیست‌ها و خود ورزشکاران ضروری است تا نه تنها آسیب به طور کامل بهبود یابد، بلکه فرد بتواند به سطح پیشین عملکرد خود بازگردد.
