آرتریت تحت عنوان التهاب یک یا چند مفصل تعریف میشود. درد، تورم و سفتی از علائم اولیه آرتریت هستند. هر مفصلی در بدن ممکن است تحت تاثیر این بیماری قرار گیرد، اما عمده موارد آرتریت در زانو مشاهده میشوند. آرتریت زانو می تواند انجام بسیاری از فعالیت های روزمره مانند راه رفتن یا بالا رفتن از پله ها را دشوار کند. این عامل، یکی از دلایل اصلی از دست دادن بازه زمانی کار و فعالیت و یک ناتوانی جدی برای بسیاری از افراد محسوب میشود. شایع ترین انواع آرتریت، آرتروز(استئوآرتریت) و آرتریت روماتوئید هستند. آرتریت عمدتاً یک بیماری بزرگسالان می باشد، اما برخی از اشکال آن می تواند در کودکان نیز رخ دهد . اگرچه هیچ درمان قطعی برای آرتریت وجود ندارد، ولی گزینه های درمانی زیادی با هدف کمک به مدیریت درد و فعال ماندن افراد ارائه شده است. استئوآرتریت (آرتروز) شایع ترین شکل آرتریت در زانو بوده و یک نوع آرتریت تخریب کننده و ساینده است که اغلب در افراد 50 ساله و بالاتر رخ می دهد، اگرچه احتمال دارد به ندرت در افراد جوان تر نیز مشاهده شود. در آرتروز، غضروف مفصل زانو به تدریج از بین می رود. با از بین رفتن غضروف،سطح مفصلی فرسوده و زبر شده و فضای محافظ بین استخوان ها کاهش می یابد. این حالت منجر به سایش استخوان ها روی هم شده که در نتیجه خارهای استخوانی دردناکی ایجاد میشود. استئوآرتریت معمولا با روندی آهسته ایجاد شده و درد ناشی از آن به مرور زمان شدت می یابد.علائم:مفصل زانو تحت تاثیر آرتریت ممکن است دردناک و ملتهب گردد. به طور کلی، درد در طول زمان به تدریج ایجاد می شود، اگرچه شروع ناگهانی نیز محتمل است. مفصل ممکن است سفت و متورم شده و درنتیجه خم و صاف کردن زانو رو دشوار کند. درد و تورم ممکن است در صبح یا بعد از مدتی نشستن یا استراحت بدتر شود. فعالیت شدید ممکن است باعث تشدید درد گردد. قطعات آزاد غضروف و سایر بافت ها می توانند در حرکات نرم مفصلی اختلال ایجاد کنند. زانو ممکن است در حین حرکت قفل شده و یا حالت چوب مانند پیدا کند. این حالت احتمالاً باعث صدایی مثل کلیک یا صدای ساییدگی خواهد شد. درد احتمال دارد باعث احساس ضعف یا حالت تاب خوردگی در زانو شود. بسیاری از افراد مبتلا به آرتریت با تغییرات آب و هوا ممکن است دردشان تشدید شود.
